بيماري هاي استخواني در طيور

بعضي از پرندگان بيماريهاي پا ، پنجه هاي کج ، پاي قوسي ، مفاصل متورم زانو را به صورت اپيدمي گسترش مي دهند. نوسانات گسترده و شرايط مطالعه بيماريهاي متعدد نشان از آن دارد که در وقوع چنين اختلالاتي عوامل متعددي دخيل است که در اين ميان مي توانيم از فشار زيادي که در مرحله رشدسريع روي بافت عضلاني ، اسکلتي و تاندون پرندگان قرار ميگيرد نام ببريم.

يکي از اين بيماريها نرمي استخوان است. معدني شدن استخوان به واسطه کمبود کلسيم، فسفر يا ويتامين D را ريکتز Rickets ( نرمي استخوان) مي گويند. کمبود ويتامين D به دليل يک خطاي آميختگي ، تحت تقويت يا حضور توکسين هاي قارچي که در روند متابوليسم طبيعي تاثير گذارند نرمي استخوان را سبب مي شود. کمبود فسفر، به دليل عدم وجود فسفر کافي در سهميه غذايي موجب پيدايش نرمي استخوان مي شود و در نهايت کمبود کلسيم در جيره غذايي باعث اين بيماري مي شود.

بيماري ديگر که از شايع ترين بيماري هاي استخواني است بيماري پروسيس Porosis است. تورم مفاصل زانو ، تاندونهاي لغزان و کوتاه سازي شديد استخوانهاي بلند همگي از علائم پيدايش پروسيس به شمار مي روند. کمبودهاي عناصر معدني کمياب از قبيل منگنز، روي ، کولين ، نياسين ، اسيد فوليک ، پيريدوکسين مي توانند از عوامل ايجاد شرايط پروسيس باشند .

بيماري ديگر تيبيا ديسکندروپلازيا Tibia dyschondroplasia است. اين طور به نظر مي رسد که پرندگان زود رشد در گسترش اين نوع بيماري نقش اساسي دارند. اين ناراحتي با رشد سريع استخوان که از ظرفيت سيستم بدني پرنده در فرستادن کلسيم به استخوان خارج است مرتبط مي شود. وقتي پرنده وزن اضافه مي کند ، اين رشد باعث ايجاد شکستگيها و پيچ خوردگيهايي در بدن مي گردد. اين بيماري در صورتي که نسبت کلسيم به فسفر نادرست باشد بدتر مي شود. در واقع بايد به نسبت هر دو بخش کلسيم ،يک بخش فسفر موجود باشد.

يکي ديگر از عوامل مستقيم و غير مستقيم عفونت پا است که در اين ميان استافيلوکوکوس Staphylococcus از رايج ترين آنها است. اختلالات پايي که به موجب اين عوامل عفوني به وجود مي آيند مي توانند به راحتي با شرايط مرتبط تغذيه اشتباه گرفته شوند.به هنگام خروج جوجه ها از تخم اطمينان حاصل کنيد که به هنگام ايستادن درون ماشين جوجه کشي ، سطحي محکم پيش روي خود دارند چرا که عضله هاي پاي جوجه پس از خارج شدن از تخم براي رسيدن به عملکرد کامل و مناسب چند ساعتي وقت نياز دارد، بنابراين سطوح لغزنده نيز ممکن است منجر به ناراحتي پا در جوجه گردد.

اخيرا پرورش گونه هاي کند رشد پرندگان گوشتي بسيار مورد استفبال قرار گرفته است. پژوهش ها نشان از اين مطلب دارد که اغلب پرندگان کند رشد کمتر دچار ناراحتي هاي پا مي شود.اما در عين حال براي رسيدن به وزن مطلوب براي توليد کننده ها مشکلاتي فراهم مي آورند و زمان زيادي صرف رشد آنها مي شود.

در واقع گونه هاي زود رشد بين 6 تا 8 هفته آماده سازي مي شوند در حالي که پرندگان کند رشد براي رسيدن به اين مرحله بين 12 تا 15 هفته زمان نياز دارند. اگرچه پرندگان کند رشد در برابر بيماريهاي پا مقاومتر هستند اما امکان تلف شدن آنها در در اثر عوامل وبيماريهاي ديگر بيشتر است.بسياري از درمانها ، کمکي به حل اين مسئله نمي کنند. اما در اين ميان استثنايي هم وجود دارد که آن استفاده از ترکيب ويتامين هاي محلول در آب و ترکيب عناصر معدني کمياب به غذايشان مي باشد. اين روش درماني زماني اثر گذار است که به هنگام رويت نخستين علائم ناراحتي صورت پذيرد. اگر هدفتان در مسير کاهش ناراحتي هاي پا است در صورت مشاهده تعدادي پرنده مبتلا وحشت زده نشويد . بسياري از اين پرندگان به رشد خود ادامه مي دهندو مي نوانند به عمل آيند. اگر اين مشکلات ادامه يافت به منظور تميز دادن عوامل عفوني و عوامل تغذيه اي و کمبود عناصر و ويتامينها از هم تشخيص آزمايشگاهي مورد نياز است.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: